Sonunu göremediğim okyanus acılarımı dindiriyor.
Kocaman bir mavı derinlik önümde,
Her yerde darmadağın gözyaşlarımsa arkamda
Kendi nefesimi alıyor şimdi bedenım
Hoşçakal ters düz olmuş çamur yığınlarına,
Sen,
Aydınlığa vuran yıldızları görebilir misin ?
Yada,
Gece oldugunda guneşi tenınde hissdebilir misin ?
Raydan çıkmıs olasada tren,
sen o vagonda kalacak kadar cesaretlİ olabilirmiisn ?
Mevsimler değişirken çekebilir misin yağmurları ruhuna ?
Kapattığında gözlerini duya bılırmısın rüzgar ugultularını dalgalarla?
Ağacın kıpırtılarını hıssdebilir miisn dudaklarında ?
Dökülür mü hiç düşünmeden sonunu,
dilindeki o butun muhurulu kelimeler..
İşte, dinginliğim şimdi huzur veriyor bana,
sonunu göremediğim okyanusa bıraktım ellerimi..
Artık,
Çocuk ruhlu güçlü bir adam var çunku arkamda !
