Yazdım… okudum, okudum sildim..
Ve vazgeçtim yazmaktan anlatmaktan.
Bu kez de anlaşılmadan bitsin dedim
Hoş anlaşılacak bir şey de yoktu ki zaten.
Küçükçük bir öykü der Zuhal Olcay bir şarkısında
Evet işte küçükcük bir öykü yaşanan.
Benim için kocaman anlamlar ifade eden
Senin içinse küçücük kaçamaktan ibaret olan.
Kimi yüreğini koyar aşka
Kimi bedenini
Bende yürek sende beden.
Şimdi gitmek, eşyaları toplamak zamanı
Benim sende kalan bir şeyim yok..
Ne hırkam ne paltom
Ne de bunları koyacak bir valizim
Bir özlem, bir yürek, bir yasak aşk
Tenimde terin, ruhumda izin..
(Sahi nerede bunları alacak valiz..)
“Gitmek mi zor kalmak mı” diye soruyordu şair..
Kalmak kolay, gözümün nuru
Yüzünden, nefesinden, gülüşünden,
-“Canım” diyen sesinden gitmek zor.
Ama şimdi gitme zamanı
Arkama baktığımda sadece güzellikleri anımsamak adına,
Saklanmalarına yok olmalarına,
--“Belki senden fazla seni sevdim” diyen sahte sözlerine incinmeden,
Omuzlarımı dik tutup
Yüreğimi, terimi, tuzumu toplayıp
Seni sana terk edip gitme zamanı.
