O eller degildi ellerimi tutan , ya da o gozler degildi gozlerime bakan ...
Sana bakıyorum ve ilk defa görüyorum ....
Yitip giden zamanları, bitip giden askları... Ucu yanık kırıklıkları,ellere batan cam parcalarını ... Avucunda tuttugun telefonda benim numaram kayıtlı degil artık ya da ustundeki t shirt e kokum sinmemistir... Sarkıları artık o kucuk cantandaki bir disk man'den dinlemiyorsundur ve ben bu yuzden sana " şu cd nin şu parcası " diyemiyorum ...
Artık anı biriktirmiyorsundur parklarda , bahcelerde...
Ne zamandır bir banka oturup elinde bir paket cekirdekle , dinledigin muzige tuttugun ritmle, sevdigin adamın eli ellerindeyken cocukları, kuguları hatta yaslı teyzeleri ve amcaları izlemiyorsundur...
Resimde gordum, yapmıyorsundur...
Gozlerin gozlere degdiginde iki damla yas birikmiyordur gozlerinde... Tuttugun hicbir el kavramıyordur ellerini buyuk bir askla ve kimseye diyemiyorsundur artık " en cok bana bakısını seviyorum " diye cunku kimse bakmıyordur sana benim baktıgım gibi ...
Sehre yagmur yagdıgında kırık bir semsiyenin altında taksi beklemiyorsundur ve hic kimse semsiyesini sana bırakıp o yagmurda gitmiyordur ... Sen hasta oldugunda annen uzuluyordur senin icin belki bir kac arkadasın,kardeşin ... Ama hic kimse usulca yatagına gelip ışıkları kapatıp,ustunu ortup, dudagına kucuk bir opucuk bırakmıyordur... Kimsenin hayali degildir artık dudagının kenarına ilistirelecek minik bir opucuk ve izin vermiyorsundur hic kimsenin yuzunun boynuna degmesine uyurken... Sımsıkı sarılıp uyudugun geceler olmamıstır bir aska ... Olsa bile ilki gibi olmus mudur acaba ?
Kac defa daha bulusma heyecanı yasamıssındır? misal... Köyler aşıp,şehirler gecmis misindir ?
Kim geceleri uykudan once usulca hayallerden bahsetmistir seninle ve senin eşin gibi uyumustur gecelerce... Kim mutlu etmistir seni ve sormustur her gece... " mutlu musun askım simdi ? " .. ve sen aldıgın kac kesik nefeste evet demissindir...
Sana bakıyorum....
Uzun zamandır hic sana bakmamıs , daha once hic goz goze gelmemis, hatta hic karsılasmamıs gibi sana bakıyorum...
Sarkılar topluyorum,sarkılar bölüyorum bakarken...
Askına bir sarkı..
Sevgine bir sarkı...
Gozlerine bir sarkı...
Hayallere bir sarkı...
Terkedislere bir sarkı...
Ve fotografına bir sarkı....
Manasızlasıyor hersey cok dusundukce.. hani bir kelimeyi defalarca tekrar edersin ve her edisinde biraz daha anlam kaymasına ugrar ya … oyle iste ! Ve sana baktıkca doluyor icime eksiklikler , " nasıl goremedim ?" soruları ... Kızgınlık veya kırgınlık biriktirmiyorum... sadece anlamları manalarıma eşleyemiyorum.. Eskiden gozlerinde gordugum buyuk askı artık goremiyorum.. Deniyorum ama olmuyor ...
ve o yuzden;
Simdi yırtıyorum o fotografı ...
cunku benim sevdigim kadın bu degildi .... !! ...
