30 Kasım 2016 Çarşamba

Zor be Mirim Zor !


Zor be Mirim Zor !


      Yaşıyoruz .., Yarın değil , yarım saat sonramızı tahmin edemeden... Olmuyor be hayat olmuyor.. beceremiyorsun bir türlü mutlu etmeyi, yapamıyorsun.. açık bıraktığın doğruların oluyor belki seninde...


       Ben bilmiyor muyum sanki yağmuru benim için yağdırmadığını... Açan her güneş pikselinin beni ısıtmadığını... Yapamıyorsun işte hayat , inandıramıyorsun gülümseyen yüzlerin iyi niyetine... Çırpınan dalga gibiyim, gör beni... iskelene sığınıyorum , bırakma beni azgın sularına.. aç kucağını , çek beni durgun limanlarına... Bırak bende usulca dokunayım yaşlanmış balıkçı teknelerinin sırtına... Sessizce fısıldayayım hüznün kokusunu... Umut olayım umutsuz filikalara ... Her rastgeleye şans olayım...  Biraz umut... Biraz şans ..

       Olmuyor değil mi hayat , beceremiyorum güçlü olmayı... Işığım sönüyor , yıldızlarım tek tek kayboluyor...  Umut olmak için umutlu olmak gerekli miydi ki? Onca soruya cevap bile bulamazken , koskoca umudu nasıl bulayım... Sende çekme ellerini üzerimden.. bırakma beni azgın sularına.. izin ver rota olayım yönünü bilmeyene... izin ver ben olayım beni kabul görmeyenlere...

      Zor be mirim zor... Var olabilmek bu hayatta çok zor..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder